De wind is mijn vriend

de wind is mijn vriend
kent al mijn verhalen, woorden en gedachten

voor ik naar bed ga
en alles sluit
open ik het raam
en laat ik de wind toe die geduldig staat te wachten

het oordeelt niet,
heeft geen mening
en ook geen maren
het verlicht
verkoelt en verminderd juist
allerlei bezwaren

het fijne van een lage boom zijn
is dat de wind niet wordt gevangen
maar dat het in vrijheid wordt bewaard
gekoesterd en weer wordt losgelaten

ik weet alleen van mezelf
er komt ooit een dag
dat ik de streling van de wind niet meer voel
hoezeer ik er ook naar snak

dat ik al mijn verhalen
woorden en gedachten
zelf moet dragen
alle ochtenden
middagen
avonden en nachten

de angst dat het me niet meer lukt om alle deuren te sluiten
dat alles tegen elkaar open blijft staan
en ik niet meer in staat ben mijn gevoelens goed te uiten

dan komt het ultieme moment
de finale beslissing die alles bepaald
de speling is minimaal van het oog van de naald

dan
dan zal hij er nog één keer voor me zijn
vragend wat het is dat ik vinden wil
na mijn antwoord te hebben aangehoord
tilt hij me zwijgend op
draagt me mee
en is daarna voor altijd windstil

Moluxious