indrukken verwerken
positie innemen
afstand houden
innig deelnemen
levensloop veranderen
ruimte bepalen
beelden vormen
wisselgeld betalen
tekort komen
teveel geven
te nauw nemen
te breed leven
sterk zijn
kracht uitstralen
positief staan
nacht doorhalen
muziek uitzoeken
schoonheid ontdekken
piano spelen
sound checken
films downloaden
series kijken
proxy instellen
herhaling bekijken
goed starten
terrein winnen
hard vallen
opnieuw beginnen
dus..
indrukken verwerken
positie innemen
afstand houden
innig deelnemen
Moluxious
Moluxious is the way you feel when you are moved by something you see, feel or hear. Use your talent: Hear. Create. Discover. Inspire. Be Moluxious.
dinsdag 9 oktober 2012
woensdag 22 augustus 2012
De wind is mijn vriend
de wind is mijn vriend
kent al mijn verhalen, woorden en gedachten
voor ik naar bed ga
en alles sluit
open ik het raam
en laat ik de wind toe die geduldig staat te wachten
het oordeelt niet,
heeft geen mening
en ook geen maren
het verlicht
verkoelt en verminderd juist
allerlei bezwaren
het fijne van een lage boom zijn
is dat de wind niet wordt gevangen
maar dat het in vrijheid wordt bewaard
gekoesterd en weer wordt losgelaten
ik weet alleen van mezelf
er komt ooit een dag
dat ik de streling van de wind niet meer voel
hoezeer ik er ook naar snak
dat ik al mijn verhalen
woorden en gedachten
zelf moet dragen
alle ochtenden
middagen
avonden en nachten
de angst dat het me niet meer lukt om alle deuren te sluiten
dat alles tegen elkaar open blijft staan
en ik niet meer in staat ben mijn gevoelens goed te uiten
dan komt het ultieme moment
de finale beslissing die alles bepaald
de speling is minimaal van het oog van de naald
dan
dan zal hij er nog één keer voor me zijn
vragend wat het is dat ik vinden wil
na mijn antwoord te hebben aangehoord
tilt hij me zwijgend op
draagt me mee
en is daarna voor altijd windstil
Moluxious
kent al mijn verhalen, woorden en gedachten
voor ik naar bed ga
en alles sluit
open ik het raam
en laat ik de wind toe die geduldig staat te wachten
het oordeelt niet,
heeft geen mening
en ook geen maren
het verlicht
verkoelt en verminderd juist
allerlei bezwaren
het fijne van een lage boom zijn
is dat de wind niet wordt gevangen
maar dat het in vrijheid wordt bewaard
gekoesterd en weer wordt losgelaten
ik weet alleen van mezelf
er komt ooit een dag
dat ik de streling van de wind niet meer voel
hoezeer ik er ook naar snak
dat ik al mijn verhalen
woorden en gedachten
zelf moet dragen
alle ochtenden
middagen
avonden en nachten
de angst dat het me niet meer lukt om alle deuren te sluiten
dat alles tegen elkaar open blijft staan
en ik niet meer in staat ben mijn gevoelens goed te uiten
dan komt het ultieme moment
de finale beslissing die alles bepaald
de speling is minimaal van het oog van de naald
dan
dan zal hij er nog één keer voor me zijn
vragend wat het is dat ik vinden wil
na mijn antwoord te hebben aangehoord
tilt hij me zwijgend op
draagt me mee
en is daarna voor altijd windstil
Moluxious
Abonneren op:
Posts (Atom)